عنوان پایان‌نامه
بررسی مبانی و معیارهای صدور مجوزهای اجباری(قانونی) درحوزه مالکیت فکری به علت نفع عمومی
- رشته تحصیلی
- حقوق تجارت بین الملل
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70978;کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002068
- تاریخ دفاع
- ۱۹ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- شکوفه زمانی فروشانی
- استاد راهنما
- رحیم پیلوار
- چکیده
- صدور مجوزهای اجباری بنا برنفع عمومی یکی از موارد عدیده ی صدور مجوزهای اجباری است که به دلیل گستردگی مفهوم نفع عمومی با مخالفت های فراوانی روبرو است. حال آنکه صدور این مجوزها با توجه به مبنای اصالت منفعت، در هماهنگی کامل با حدود مالکیت بر آثار فکری است که از ابتدا نیز مورد توجه قانونگذاران در اعطای مالکیت بوده و هم چنین وجود معیار حداقلی توسعه ی بخش های حیاتی اقتصادی برای مصادیق نفع عمومی، عملا تا حدود بسیار زیادی از گستردگی مفهوم نفع عمومی، در موارد صدور مجوزهای اجباری کاسته است. بنابراین ادعای مخالفین در کشورهایی چون ایران که تابع این مبنا واین معیار بنا بر مفاد موافقت نامه ی تریپس هستند، عملا موجه نمی نماید وحداقل دراین کشورها صدورمجوزهای اجباری بنا بر نفع عمومی، عامل رکود سرمایه گذاری یا عدم وجود انگیزه ی کافی برای تولید آثار فکری بنا بر سخن آنها نیست. موید این سخن نیز می تواند تلاش هماهنگ و گسترده ی کشورهای جهان، در راستای استفاده ی هر چه بیشتر از مجوزهای اجباری برای بهداشت عمومی (یکی از مصادیق نفع عمومی)، در کنار ادامه ی سرمایه گذاری عدیده در این بخش و فراوان بودن اختراعات دارویی باشد.
- Abstract
- Abstract Compulsory licensing based on public benefit is one of the numerous cases of compulsory licensing due to the extension of the concept of public interest is met to a great opposition. However, the issuance of these licenses with respect to the interest of authenticity is in complete harmony with range of ownership on intellectual effects that since the beginning legislators also considered that in granting of ownership and There is also a minimum criterion for the development of vital parts of the economy for public interest cases, actually largely the extent of public interest in the issue of compulsory licenses is reduced and There is also a minimum criterion for the development in vital parts of the economy for public interest cases, actually reduced largely the extent of public interest in the issuance of compulsory licenses. Therefore the claim of the oppositions in countries such as Iran, which has the basis and criteria according to the provisions of the Trips Agreement, are not practically warranted and at least in these countries, compulsory licensing due to public interest, is not the stagnation factor of investment or lack of sufficient motivation for the production of intellectual effects on their words. The confirm of this statement can also be coordinated and wide effort of countries in the world, in order to use more and more compulsory licenses for public health (One of the examples of public interest), along with continuing numerous investment on this part and the large number of drug inventions. Key words: compulsory licenses, public interest, basis and criteria, Trips agreement, Iran Patent law in 2007
