عنوان پایاننامه
ممنوعیت اختلال نظام وآثارآن درقانون اساسی ج.ا.ایران با تاکیدبرنظریات امام خمینی
- رشته تحصیلی
- حقوق عمومی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 73108;کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002188;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 73108;کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002188
- تاریخ دفاع
- ۱۵ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- سیدحسین مرتضوی بنی
- استاد راهنما
- سیدعلی محمد یثربی
- چکیده
- چکیده: از دیرباز، حکومت، موردبحث فقها بوده، گروهی بر ایجاد و حفظ آن تأکید میورزیدند و گروه دیگر بااینکه اصل ایجاد آن را واجب نمیشمردند در وجوب حفظ آن و جلوگیری از اختلال آن، در زمان تحقق حکومت اسلامی شکی نداشتند و حفظ حکومت را از واجبات مسلم اسلام حتی برخی از اوجب واجبات میدانند. ضرورت برقراری نظم در جامعه اسلامی و جلوگیری از اختلال و هرجومرج جامعه اسلامی بهعنوان بستر سعادت بشری از مسائل غیرقابلتردیدی است که نهتنها بر اساس نصوص اسلامی بلکه بهعنوان یک ضرورت عقلی مورد اتفاق فقها اسلام قرارگرفته است. قاعده ممنوعیت اختلال نظام از اصول و قواعد تأسیسی اسلام نیست، چراکه این قاعده ماهیتاً یک قاعده عقلی، عقلایی و نقلی محسوب می¬شود. به تعبیر دیگر قبل از آنکه این قاعده یک قاعده نقلی یا حکم شرعی باشد یک حکم عقلی است لذا آنچه از شرع بهعنوان دلیل برای آن ذکر میشود ارشاد بهحکم عقل است. فقها این قاعده را از ادله حاکم بر سایر احکام و مقررات اسلامی به شمار آوردهاند و در هر موردی که حکمی از احکام اسلام موجب اختلال نظام شود آن را منتفی و بهعنوان ثانوی بیاثر تلقی کردهاند که موارد بسیاری از این نوع استدلال را میتوان در کتب فقهی مشاهده کرد؛ اما ازآنجاییکه جایگاه این مهم و اثرات آن لازم میآمد در قانون اساسی- بهعنوان شناسنامه یک کشور و معیاری که بیانگر شالوده سیستم حکومت، چارچوب و اساس حقوقی هر کشوری است- بررسی و تبیین گردد، در این پژوهش با عنایت خاص به نظرات امام خمینی (ره) سعی شده که آثار قاعده مذکور، در قانون اساسی مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد و تا جایی که در حد توان این تحقیق است نظرات و دیدگاههای حضرت امام ره بهعنوان رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران موردتوجه و استناد قرارگرفته است چنانچه در نظر ایشان حفظ جمهوری اسلامی، حفظ اسلام است و امری است مقدم بر دیگر واجبات. واژگان کلیدی: اختلال نظام، حفظ نظام، نظم عمومی، هرجومرج، ممنوعیت، وجوب.
- Abstract
- Abstract Government has long been the issue of discussion among Islamic scientists. A group of them stressed the formation and protection of it and another group, despite not believing the formation of it to be necessary, they had no doubt in necessity of its protection and impeding its disorder once the Islamic government is formed and believed the protection of government to be among certain necessities of Islam and even some believed it to be the most necessary of necessaries. Significance of upholding discipline in Islamic society and preventing disorder and chaos in Islamic society, as a ground for welfare of mankind, is of unquestionable issues which has been a general agreement among Islamic scientists based on not only Islamic texts but also as an logical fact. Principle of prohibition of disorder in government is not among rules which have been initiated by Islam; since this principle is essentially a logical and intellectual principle which is according to Islamic texts. In another word, before being a principle based on Islamic text or juridical rule, this principle is logical. Therefore, what has been stated as reason from jurisprudence is guidance toward the order of the intellect. Islamic scientists count this principle as a governing reason on other rules and decrees of Islam. In any case in which one of the decrees of Islam causes disorder in government, that decree would be nullified and counted as invalid; myriad of such examples are available in juridical books. Due to the significance of this issue and its effect, it is required to be investigated and delineated in Constitution as an identity of a country and a touchstone which describes the basis of a structure of a country. In the present study, with particular attention to Imam Khomeini’s opinion, it has been tried to investigate and analyze the impact of the before-mentioned principle in Constitution. And to the extent that was possible in this study, opinions and standpoint