عنوان پایان‌نامه
بررسی تطبیقی نیابت در عبادات در فقه اسلامی
- رشته تحصیلی
- فقه شافعی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2380ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72363;کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2380ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72363
- تاریخ دفاع
- ۱۶ تیر ۱۳۹۴
- استاد راهنما
- محمود ویسی
- دانشجو
- خدیجه قادرپور
- چکیده
- عبادت حلقه‌ی اتصال انسان با پروردگار متعال می‌باشد. خداوند در طول تاریخ با ارسال پیامبران به این ارتباط تداوم و استحکام بخشیده و احساس نیاز به آن را در سرشت هر انسانی قرار داده است. این گرایش فطری انگیزه‌ی انسان برای عبادت بوده است با این وجود گاهی ممکن است به دلایل مختلف مانند پیری، ناتوانی یا بیماری از انجام عبادت باز بماند و یا مرگ فرصت انجام عبادت را از او بگیرد انسان برای جبران عبادات از دست رفته به نیابت روی می‌آورد. نیابت در معنای لغوی و اصطلاحی به انجام دادن کاری به جای دیگری گفته می‌شود. اکنون این سوال مطرح خواهد شد که آیا انجام عبادات به صورت نیابی جایز می‌باشد و در صورت جواز، نیابت در کدام یک از عبادات جریان خواهد داشت. نگارنده در پی پاسخگویی به چراییِ نیابت و جواز و عدم جواز آن در زمینه‌ی عبادات از دیدگاه مذاهب فقهی می‌باشد. اگر چه مقصود شارع از عبادات انجام آن‌ها توسط شخصِ مکلف می‌باشد اما این ضعف و ناتوانی را نیز مد نظر قرار داده و حکم به جواز نیابت در بعضی از عبادات را داده است. در عبادت‌های مالی مانند زکات و قربانی کردن نیابت از شخص زنده و میت بالاتفاق جایز می‌باشد. در عبادت‌های بدنی ِ محض مانند نماز، روزه و اعتکاف جمهور مذاهب قائل به عدم جواز نیابت می‌باشند مگر در مواردی که تخصیصی از جانب شارع وارد شده باشد و در رابطه با حج نیز نیابت از شخص پیر و ناتوان و میت جایز می‌باشد. اخذ اجرت در عوضِ نیابت در میان مذاهب مورد اختلاف است که جمهور مذاهب قائل به جواز آن می‌باشند هر چند در صورت وجود شخص متبرع انجام عبادات نیابی بدون اجرت اولی می‌باشد.
- Abstract
- Worship is the connecting link between mankind and the Lord. God has continued and strengthened this link and the need of that in the nature of every human being. The natural tendency of the human beings has been their motivation to worship. However, sometimes they may hinder to worship due to various reasons such as old age, disability, illness or death gets the opportunity to carry out ritual worship. To compensate the lost worships, the man gets another one to deputize him. The term representation (Niyabah) literally refers to carry out any work on the behalf on another one. Now the question arises, will it be permitted to carry out worship representing others? If it is permitted, in which worships the representation will be allowed? The author seeks to answer why the representation in worship is permitted or unpermitted in the juridical schools of thought. Although, the intention of the legislator is that worships must be performed by the accountable person himself, but the legislator has also considered possible weakness and disability and allowed others to represent the man in some worships. Representation in the financial worships such as Zakat and slaughtering animals is permissible on the behalf of both alive and dead people unanimously. In the case of mere physical worships such as prayer (Salah), fasting and cleaving to a mosque, representation is not permissible in the view of the majority of juridical schools of thought except some cases where the legislator allowed representation. As far as Hajj (pilgrimage) is concerned, representation is permissible for elderly, disabled and deceased people. The juridical schools of thought have two views for getting wage in the representation; the majority of jurists permitted it, however if there is any donator agent, carrying out representative worship without payment is preferable. Keywords: worship, representation, disability, permission, illegality, wage, juridical schools of thought
