عنوان پایان‌نامه
عضویت جمهوری اسلامی ایران در سازمان همکاری شانگهای
- رشته تحصیلی
- روابط بین الملل
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4349;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79881;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4349;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79881
- تاریخ دفاع
- ۲۳ اسفند ۱۳۹۵
- دانشجو
- جمیل میناز
- استاد راهنما
- نسرین مصفا
- چکیده
- بعد از فروپاشی نظم دو قطبی جنگ سرد، سازمان های بین المللی به یکی از بازیگران تاثیرگذار در معادلات عرصه روابط بین الملل تبدیل شدند که در آن دولت¬های عضو با بهره گیری از فرصت های ساختاری نهادهای بین المللی به پیشبرد سیاست های موردنظر خود پرداختند. سازمان همکاری شانگهای در پاسخ به تهدیدات مرزی، افراط گرایی، جدایی طلبی و همچنین در یک سطح راهبردی کلان در واکنش به تک جانبه گرایی های ایالات متحده آمریکا در دوره بعد از فروپاشی نظام شوروی، توسط دو قدرت بزرگ چین و روسیه پایه گذاری شد. جمهوری اسلامی ایران باوجود تاکید بر اصول سیاست خارجی خود یعنی نه شرقی-نه غربی که این کشور را از عضویت در هر پیمان سیاسی-امنیتی باز می داشت، اما با یک تغییر رویکرد راهبردی به سمت شرق در راستای عضویت در سازمان همکاری شانگهای گام برداشته است. پژوهش حاضر با بهره گیری از مفروضه های مفهومی هژمونی و ضدهژمونی به دنبال پاسخگویی به این سوال اصلی است که؛ مهم¬ترین دلایل تلاش جمهوری اسلامی ایران برای عضویت دائم در سازمان همکاری شانگهای چیست و حاوی چه پیامدهایی برای منافع ملی ایران است؟ یافته های پژوهش نشان می دهد که جمهوری اسلامی ایران جهت مقابله با هژمونی¬گرایی آمریکا در سطح منطقه¬ای و تضمین منافع ملی خود در برابر تهدیدات امنیتی این کشور در راستای عضویت دائم در سازمان همکاری شانگهای گام برمی دارد. عضویت دائم در سازمان همکاری شانگهای فرصت های ساختاری برای ایران فراهم می سازد که از یک سو به پشتوانه قدرت اعضای این ساختار در برابر هژمونی گرایی آمریکا در منطقه موازنه ایجاد کند و از سوی دیگر، جایگاه سیاسی و امنیتی ایران در معادلات آسیای مرکزی و تحولات خاورمیانه را افزایش می دهد.
- Abstract
- After the collapse of the bipolar system, international organizations as an influential actor in the international relations arena were transformed equally in which member states are benefiting from the international institutions’ structural opportunity to advance their desired policies. The SCO was established by two great powers China and Russia in response to cross-border threats, extremism, separatism as well as strategic macro-level threats raised by United States of America’s unilateralism behavior after the collapse of the Soviet system. Islamic Republic of Iran despite the emphasis on the independence principles of its foreign policy, that is; no East- no West policy, welcomed those political-security treaties that architected against USA hegemony and unilateralism. In order to minimize such threats, Iran has taken strategic steps towards the East and subsequently towards the SCO. The present study by utilizing the concepts of hegemony and counter-hegemony try’s to answer this main question, what are the Islamic Republic of Iran’s main reasons to quest for permanent membership in the Shanghai Cooperation Organization and those reasons contain what implications and consequences for Iran's national interests? The findings of this research show that the Islamic Republic of Iran is taking steps to join the SCO permanent membership to deal with the American hegemony and unilateralism in the region and guarantee its national security that is threatening by USA hegemonic actions. On the one hand, Permanent membership in the SCO provides structural opportunities for Iran to have SCO members’ strategic supports for balancing against the hegemony of the USA and at the other side, joining to this organization naturally will strengthen the Iran’s political and security position in the Middle East, Central Asia.Key word: Islamic Republic of Iran, Shanghai Cooperation Organization, American hegemony, Counter-hegemony, Structural Opportunities
