نوآوری های شهید مطهری در مساله حرکت
- رشته تحصیلی
- فلسفه و حکمت اسلامی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2007ف
- تاریخ دفاع
- ۲۱ شهریور ۱۳۹۰
- دانشجو
- زینب شاوردی
- چکیده
- تا قبل از صدرالمتألهین در یونان و جهان اسلام حرکت را از مسائل علوم طبیعی می دانستند و صدرالمتألهین براساس مبانی حکمت متعالیه اولاً معنای حرکت را به مفاهیم وجودی ملحق کرد و آن را در زمره مسائل فلسفه به معنای خاص قرار داد و ثانیاً دامنه حرکت را از محدوده برخی از اعراض فراتر برده و با اثبات حرکت جوهری وجود طبیعی را به عنوان وجود سیال معرفی کرد. در این پایان نامه اولاً: تفسیر صدرایی حرکت از منظر شهید مطهری بازگو می شود و ثانیاً: نوآوری های شهید مطهری در تقریر مباحث حرکت مشخص می گردد و ثالثاً: انتقاداتی که شهید مطهری در نقد حرکت دیالکتیکی هگل و مارکس با استفاده از حکمت صدرایی دارد بیان می شود. مباحث پایان نامه با بحث از چیستی و هستی حرکت آغاز می شود و با کاوش در علت و اقسام حرکت ادامه پیدا می کند. در بحث از اقسام حرکت دو فصل تحت عنوان حرکت در اعراض و حرکت در جوهر مطرح می شود و در نهایت حرکت دیالکتیکی از منظر حکمت صدرایی در یک فصل مستقل ارزیابی می گردد.
- Abstract
- Before Sadr-al-motaallehin, in Greece and Islam world motion was considered as an issue of natural sciences. Sadr-al-motaallehin jointed motion meaning to existence concepts and considered it as a philosophical issue, in its special meaning. He did this based on Motaaliye doctrine. In addition, he extended the domain of motion from some accidents and, by proving substancial motion, introduced natural motion as liquid existence. In the present study: firstly, Sadr-al-motaallehin interpretation of motion from the viewpoint of Motahhari will be reviewed. Secondly, Motahhari contributions in providing motion discussions will be identified. Thirdly, Motahhari’s criticism about Hegel and Marx dialectic motion by the aid of Sadr-al-motaallehin doctrine will be presented.