عنوان پایان‌نامه

بررسی بازدهی روش جامدسازی و تثبیت خاکهای آلوده به کرسول در پالایشگاه تهران



    دانشجو در تاریخ ۰۳ اسفند ۱۳۸۹ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی بازدهی روش جامدسازی و تثبیت خاکهای آلوده به کرسول در پالایشگاه تهران" را دفاع نموده است.


    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده محیط زیست شماره ثبت: ENV 733;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 47790
    تاریخ دفاع
    ۰۳ اسفند ۱۳۸۹
    دانشجو
    مینا محبی
    استاد راهنما
    سعید گیتی پور

    چکیده: نشت زائدات نفتی از پالایشگاه تهران سبب گسترش آلودگی های هیدروکربنی در محوطه اطراف این پالایشگاه گردیده است. در این تحقیق عملکرد فرآیند تثبیت و جامدسازی در حذف آلودگی خاک آلوده به ایزومرهای کرسول با استفاده از سیمان و خاک رس اصلاح شده مورد بررسی قرار گرفته و تلاش گردیده تا بهترین طرح اختلاط از نظر مقاومت فشاری آزاد و رفتار نشت تعیین گردد. همچنین رفتار جذب ایزومرهای کرسول توسط رس اصلاح شده بررسی شده است. نتایج آزمایش مقاومت فشاری نشان داد که افزایش مقدار سیمان موجب افزایش مقاومت نمونه ها شده است؛ از سوی دیگر افزایش رس اصلاح شده مقاومت فشاری را کاهش می دهد. بالاترین میزان مقاومت متعلق به نمونه تثبیت شده با سیمان 30 درصد و رس 15 درصد بوده است. همچنین نتایج به دست آمده با استاندارد اکثر کشورهای توسعه یافته مطابقت داشته است. نتایج آزمایش نشت تی سی ال پی نشان داد که افزایش رس اصلاح شده موجب کاهش مقدار نشت می گردد. اما این رابطه در مورد سیمان الزاما برقرار نیست. نمونه با 20 درصد سیمان و 30 درصد رس کمترین میزان نشت را از خود نشان داده است. میانگین کلی نشت برای مجموع کرسول ها 8/29 محاسبه شد که نشان می دهد افزودن سیمان و رس اصلاح شده در مجموع حدود 70 درصد کارایی روش را افزایش می دهد. نتایج آزمایش بازگشت اشعه ایکس بر روی ایزومرهای کرسول نشان داد که خاک رس آلی دوست مورد استفاده در این تحقیق قابلیت جذب کرسول را در خود دارد؛ درحالیکه رس معمولی فاقد چنین خاصیتی است. با انجام آزمایشهای ناپیوسته جذب مشخص گردید که افزایش غلظت اولیه به عنوان عامل محرک موجب افزایش میزان جذب شده و ایزوترم فرندلیچ با ضریب همبستگی 986/0 و پارامتر n بزرگتر از 1 بیشترین مطابقت را با داده ها ی آزمایشگاهی نشان می دهد.
    Abstract
    Leaching of petroleum wastes from Tehran Oil Refinery facilities has extended hydrocarbon contamination in the area surrounding the refinery. In this study, the efficiency of solidification and stabilization (S/S) method in the remediation of contaminated soils using Portland cement and modified clay was investigated, while the target pollutant was three isomers of cresols. Besides, the best mix design in accordance with Unconfined Compressive Strength (UCS) and leaching behavior was determined. Sorption pattern of cresols by modified clay was also assessed. UCS test results showed that increasing the amount of cement enhances the compressive strength of samples. On the other hand increasing the modified clay can reduce UCS amounts. The highest compressive strength belonged to the specimen with 30 percent of cement and 15 percent of modified clay. These results were consistent with the standards of most developed countries. Toxicity characteristics leaching procedure (TCLP) results showed that raised amounts of modified clay diminish the leakage percent. Nevertheless, this relationship is not established in cement necessarily. Samples with 20 percent of cement and 30 percent of modified clay have had the least amount of leakage among the specimen. Overall average of leakage was 29.8 percent, showing that adding cement and modified clay approximately increases the efficiency of S/S method to 70 percent. X-ray diffraction test results for cresol isomers showed that organophilic clay used in this research can absorb the cresols, while ordinary clay does not have such characteristics. Results of batch sorption test demonstrated that increased initial concentration acts as a motivation factor for adsorption and Freundlich isotherm with the correlation coefficient of 0.986 and the parameter n greater than one is the most appropriate sorption model for the experimental data. Key Words: Solidification and Stabilization, Cement, Modified Clay, Cresols, Leaching