عنوان پایان‌نامه
اثر القای شفقت خود و ارزش خود بر میزان شرم و نگاه ضمنی و آشکار
- رشته تحصیلی
- روانشناسی بالینِی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه موسسه روانشناسی شماره ثبت: 511;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55285
- تاریخ دفاع
- ۲۸ بهمن ۱۳۹۰
- دانشجو
- ضحی سعیدی
- استاد راهنما
- نیما قربانی
- چکیده
- پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر القای شفقت خود و ارزش خود در تنظیم هیجان شرم و گناه به صورت آشکار و ضمنی، انجام شد. 80 دانشجوی دانشگاه تهران به مقیاس‌های شفقت خود(SCS)، ارزش خود روزنبرگ(RSES)، خودشناسی‌انسجامی(ISK) و زیرمقیاس آمادگی برای شرم و گناه پرسشنامه عاطفه خودآگاه (TOSCA) پاسخ دادند. سپس از طریق یادآوری و توصیف جزئی یک اشتباه شخصی، در آنها تجربه‌ی شرم یا گناه بازسازی شده و هیجانات‌شان به‌وسیله‌ی پرسشنامه هیجانات ناخوشایند و پرسشنامه هیجان شرم و گناه مبتنی بر نظریه‌ی تانگنی اندازه‌گیری شد. بعد از آن، شرکت‌کنندگان از طریق گمارش تصادفی در 4 گروه القای شفقت خود، القای ارزش خود، کنترل نوشتن و کنترل بدون مداخله، در معرض مداخله‌ی آزمایشی قرار گرفتند و مجدداً هیجانات‌شان از طریق پرسشنامه هیجانات ناخوشایند و پرسشنامه هیجان شرم و گناه سنجیده شد. پس از آن، شرم ضمنی شرکت‌کنندگان از طریق آزمون تداعی ضمنی(IAT) اندازه‌گیری شد. نتایج پژوهش نشان داد، شرکت‌کنندگان گروه القای شفقت خود به نسبت گروه القای ارزش خود هیجان شرم و هیجانات ناخوشایند دیگر را کمتر گزارش کردند و این دو مداخله به یک میزان سبب کاهش احساس گناه، در شرکت‌کنندگان شد. خودشناسی انسجامی با مداخله‌ی آزمایشی در کاهش احساس گناه تعامل داشت و افراد با خودشناسی بالا، کمتر از مداخله سود بردند. همچنین 4 گروه مداخله در میزان شرم ضمنی با یکدیگر تفاوتی نشان ندادند. این مطالعه شواهد جدیدی در تأثیرگذاری متفاوت دو سازه شفقت خود و ارزش خود، در تنظیم هیجانات ناخوشایند مرتبط با تجربه‌ی اشتباه فراهم کرده است، همچنین نشان می‌دهد که شفقت خود در تنظیم هیجان افراد، تابع تفاوت‌های فردی است و در این میان متغیرهای خودشناختی نیز باید مد نظر قرار گیرند. عدم تفاوت گروه‌های مداخله در میزان شرم ضمنی نیز، با توجه به عدم فعال‌سازی شبکه تداعی‌ها قابل تبیین است.
- Abstract
- Abstract: The present study investigated how self-compassion and self-esteem moderate explicit and implicit shame and guilt in the memory of personal fault. Eighty students (26 male and 54 female) in the University of Tehran filled Self-Compassion Scale, Rosenberg Self-Esteem Scale, Integrative self-knowledge and Shame-Proneness and Guilt-Proneness subscales of Test of Self- Conscious Affect-3. Shame and guilt, then induced by reminding and writing about an experience of fault and transgression in personal life. After that Participants reported their unpleasant emotions by the scale of shame and guilt based on Tangney`s theory and the scale of unpleasant emotions. As experimental treatment, participants accidentally assigned in 4 groups: self-compassion induction, Self-esteem induction, Writing control condition and Control condition. Subsequently, they reported their emotions again by the scale of shame and guilt, the scale of unpleasant emotions and implicit association test of shame. Result revealed that, participants of self-compassion condition reported lower shame and other unpleasant emotions than those who were in self-esteem condition. There was no difference in guilt between these 2 groups. As hypothesized, integrative self-knowledge interacted with treatment, means less beneficial for those who were high in integrative self-knowledge than others. These four groups showed no difference in implicit shame. The present study provided additional evidence on different regulation of self-compassion in unpleasant emotions of personal fault memory in compared to self-esteem. Also, the self-compassion results should be explained according to the level of self-knowledge. Nonsignificant difference between treatment groups in implicit shame was discussed, as well based on automatic activation of category associations. Keywords: Self-compassion, self-esteem, Shame, Guilt, emotions regulation, Integrative self-knowledge, implicit association test.
