عنوان پایان‌نامه

پدیدارشناسی تجربه دینی از دیدگاه ردولف اتو



    دانشجو در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۹۰ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "پدیدارشناسی تجربه دینی از دیدگاه ردولف اتو" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    فلسفه دین
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 1937ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 49373
    تاریخ دفاع
    ۲۷ شهریور ۱۳۹۰
    استاد راهنما
    مجتبی زروانی

    جایگاه دین و الاهیات بار دیگر در جهان امروز، ارتقا یافته است؛ این اهمیت مرهون تغییرات معرفتی است که در نیم‌قرن اخیر با طرح اندیشه‌های پست مدرن و زیر سؤال رفتن ایده‌های علم‌گرایان? روشنگری محقق شده است. با تأثیر از این تحولات، زمینه‌های توجهی جدّی و مجدّد به مدعیات دینی، دوباره فراهم گردیده و پژوهش در حوز? دین در پرتو روش‌ها و رهیافت‌های نوین به طور مضاعفی مورد اقبال پژوهشگران قرار گرفته است. با نظر به اهمیت شناخت ادیان، «پدیدارشناسی» به عنوان یک «روش» در دین‌پژوهی، با تأثیر از ایده‌های فلسفی «ادموند هوسرل» رهیافت‌های متنوعی را در پیشِ روی دین‌پژوهان، جامعه‌شناسان دین، روان‌شناسان دین و مورخان ادیان قرار داده است. افزون بر این، در مطالع? پدیدارشناختی دین، پدیدارها، یا به عنوان مفاد آگاهی مورد بررسی قرار می‌گیرند و یا حاکی از تجرب? دینی مؤمنان تلقی می‌شوند. با نظر به دغدغه فوق، سعی شده است در این رساله، به «پدیدارشناسی تجرب? دینی از نظر ردولف اتو» با تکیه بر کتاب «مفهوم امر قدسی» پرداخته شود تا روش پدیدارشناسان? او در مواجه? با تجرب? دینی استخراج گردد. به این منظور، اولین قدم، تعیین جایگاه او در میان دیدگاه‌های متنوع پدیدارشناسان دین خواهد بود. در وهل? دوم، با بیان تفاوت‌های پدیدارشناسی هوسرل با روش پدیدارشناسی دین‌پژوهان، ملاک و معیاری برای روش اتو بدست آمده است. تأثیر اتو از شلایرماخر در مقول? تجربه دینی و نقد او، مسئله سومی است که این رساله به آن توجه نشان داده است. مجموعه این مسائل، نشان می‌دهد که روش پدیدارشناسی تجربه دینی اتو، با تمایز میان عقلانی و غیرعقلانی و تعلیق رویکرد مفهومی و عقلانی به دین آغاز شده و به تشریح احساس مینوی حاصل از نومینوس می‌پردازد. این احساس مینوی که همان دین غیرعقلانی است، حاصل بسط عناصر نومینوس در سوژ? فردی است. اتو با اشاره به چهار رویکرد توصیفی، فلسفی، الاهیاتی و تاریخی، می‌کوشد تا با نوعی شهود ماهوی به ذات پدیدارهای دینی که همان امر قدسی است دست یابد. در نهایت، حقیقت دین که همان مفهوم تکامل یافته امر قدسی و حقیقتی غیرنفس‌الامری است، ملاک سنجش ادیان معرفی شده است. با این حال، نقد‌هایی که می‌توان به مساعی نظری اتو معطوف داشت، در دو محور نقد غیرروشی و نقد روش‌شناختی مورد توجه قرار گرفته‌اند. مسئله‌ای که این رساله پیش‌روی تحقیقات بعدی قر
    Abstract
    In today world, the position of religion and theology is improved; this importance is drived by epistemological changes that have taken place in the last half-century with the advent of postmodernist thought criticizing scientific ideas of enlightenment. Due to above changes, a renewed and serious attention is being paid religious arguments and, in the light of new methods and approaches, research in religion is warmly received by scholars. Given the importance of understanding religions, "phenomenology" can be considered a fruitful "method" in religious studies. As impacted by philosophical ideas of Edmond Hussrel, phenomenology offers religious scholars, religious sociologists, religious psychologist and religious historians a variety of interesting approaches. Moreover, in phenomenological study of religion, phenomena are examined as either the content of consciousness or the religious experience of believers. Given the above concerns, this investigation addresses "the phenomenology of religious experience" with a special emphasis on his book, "The Idea of Holy." In doing so, first step is to locate his views among many different views held by religious phenomenologists. Second, by demonstrating how Hussrel`s philosophical phenomenology is different from that of religious phenomenologists, we attempt to achieve a criteria for Otto`s method. Third, the Schleiermacher's impact on Otto is examined. The above show that Otto`s method first distinguishes rational approach from non-rational one, bracketing (epoche) the rational approach; then he describes feeling of Numinous. This feeling of Numinous is achieved through development of Numinous`s elements in the subject. By pointing out four approaches, namely discretional, theological, philosophical and historical, Otto attempts to achieve essence of variety of religious phenomena (the holy) through some eidetic vision. Finally, reality of religion _concept of full-developed holy, i.e. a non-given reality_ is defined a