عنوان پایاننامه
رابطه بین کار آمدی مربیگری وانسجام گروهی در تیم های والیبال لیگ برتر مردان ایران
- رشته تحصیلی
- تربیت بدنی وعلوم ورزشی - مدیریت ورزشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 849;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 52772
- تاریخ دفاع
- ۲۷ شهریور ۱۳۹۰
- دانشجو
- مهدی بخششی هریس
- استاد راهنما
- مجید جلالی فراهانی
- چکیده
-
انجام موفقیت آمیز هر کار گروهی، مستلزم وجود همبستگی در بین اعضای گروه است. در ورزش و به خصوص در ورزش های گروهی مانند سایر گروه ها و سازمان ها شرط لازم برای تحقق هدف مشترک، داشتن وحدت وانسجام تیمی است که بی تردید مربی در این زمینه نقش کلیدی دارد . هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین کارآمدی مربیگری و انسجام گروهی در تیم های والیبال لیگ برتر مردان ایران و پیش بینی انسجام گروهی بر اساس ابعاد کارآمدی مربی بود. آزمودنی های پژوهش حاضر 123نفر از والیبالیست های نخبه لیگ برتر ایران بودند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش سه پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه پنج ارزشی کارآمدی مربی (میر وهمکاران 2005) و پرسشنامه انسجام گروهی (کارون وهمکاران 1985) بود. همچنین از معادله وارگاس-تونسیگ و همکاران برای بررسی همبستگی گروهی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری از ضریب انسجام پیرسون و مدل رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شد(05/0??). نتایج پژوهش نشان داد بازیکنان کارآمدی مربی و انسجام گروهی تیم های خود را به ترتیب در حدود 76 و 6/68 درصد می دانند. همچنین از بین ابعاد کارآمدی مربیگری و انسجام گروهی، تنها بین ابعاد کارآمدی شخصیت سازی و جاذبه گروهی فردی- اجتماعی رابطه معنی داری وجود ندارد (162/0
P ) و کارآمدی انگیزشی (382/0=?)،کارآمدی تاکتیکی (839/0=?)، کارآمدی تکنیکی (453/0-=?) وکارآمدی شخصیت دهی (269/0-=?) پیش بینی کننده های مهم معادله رگرسیون می باشند. براساس نتایج حاصل از این پژوهش پیشنهاد می شود بر تاثیر کارآمدی مربیگری در بهبود انسجام گروهی تیم های والیبال مردان تأکید شود.
- Abstract
- The purpose of present study was investigation of coaching efficacy and team cohesion Relationship among teams of Iran volleyball super league and predicting team cohesion based on coaching efficacy dimensions. Participants of this study were 72 elite volleyball players of Iran super league. Measurement instruments used in this research were three questionnaires of personal information, five-scale coaching efficacy questionnaire (Mayer et al, 2005) and team cohesion questionnaire (karven at al, 1985). Also, vargas-tonsing was used in order to assessing team cohesion. In order to statistical analysis, Pearson correlation coefficient and multi-variable linear regression model were used (P?0.05). Finding of this study showed that players understand their coach efficacy, and team cohesion respectively 76 and 68.6 percent. In addition, among coaching efficacy and team cohesion dimensions, only there wasn’t significant correlation between character making efficacy and group-individual-social attraction dimension (P>0.162). Results of regression analysis indicated that coaching efficacy dimensions can significantly predict volleyball teams' cohesion (P<0.001); and motivational efficacy (?=-0.453), tactical efficacy (?=0.839), technique efficacy (?=-0.453), and character-giving (?=-0.269) are important predictors of regression equation. Based on present study results it is suggested that we should emphasis on coaching efficacy to improve male volleyball teams' cohesion.