محمود منصور
سال و محل تولد: ۱۳۰۹، اراک
وفات: ۱۴۰۰
رشته تخصصی: روانشناسی بالینی
محمود منصور استاد دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی و عضو اتحادیه بینالمللی بهداشت روانی است.
او دورهی لیسانس را در رشتهی روانشناسی و مقطع فوق لیسانس را در رشته روانشناسی بالینی گذراند. سپس راهی سوئیس شد و مدرک دکتری خود را از دانشگاه ژنو در رشته روانشناسی ژنتیک و بالینی دریافت نمود. وی رسالهاش را پیرامون روانشناسی تحولی و بالینی و در زیر نظر ژان پیاژه به نگارش درآورد. استاد منصور چندین سال در کلینیک کانون هدایت کودک و مرکز مشاوره روانی به تشخیص و درمان روانی مشغول بود. همزمان با آن نیز در دانشگاه تهران تدریس را آغاز کرد. او به دانشجویان کارشناسی دروسی چون روانشناسی ژنتیک، بزهکاری کودکان و نوجوانان، هوش، روانشناسی مرضی، بهداشت روانی، شخصیت و آزمونهای تشخیص اختلالات، به دانشجویان دروهی کارشناسی ارشد دروسی مانند روانشناسی بالینی، راهنمایی حرفهای، روانشناسی مرضی و فرآیندهای روانی و به دانشجویان دورهی دکتری نیز روانشناسی مرضی، روانشناسی بالینی تحولی و شخصیت را تدریس آموزش میداد.
فعالیت در انجمن ملی حمایت کودکان و ریاست مؤسسه تحقیقات دانشسرای عالی از جمله فعالیتهای دکتر منصور بوده است. ایشان نماینده دانشکده روانشناسی در هیأت ممیزه دانشگاه تهران و نماینده دانشکده در شورای انتشارات دانشگاه نیز بود. محمود منصور سردبیر، صاحب امتیاز و مدیر مسؤول مجله «علوم روانشناختی» و سردبیر «مجله روانشناسی» بود. شرکت در کنگرههای جرمشناسی کاراکاس تحت عنوان دفاع اجتماعی، پیشرفتهای آموزشی، پیشگیری جنایی در پاریس، مسائل روانی در کپنهاک و بهداشت روانی هلسینکی، تنها بخشی از مجامع علمی جهانی است که آن روانشناس نامی در آنها حضور داشته است.
«روانشناسی ژنتیک» در ۱۶ فصل به موضوعاتی چون دیدگاهها و روشها، پایههای شکلگیری و روانشناسی علمی، گسترهی موضوعها و نظریهها و مراحل، گستردهی چرخهها و نظامها، نظام گزل، نظام والن، نظام روان تحلیلگری، بازتابشناسی تحولی، نظام پیاژه و… پرداخته است. در فصل اول کتاب «احساس کهتری»، موضوع علمی مسئله احساس کهتری، علل احساس کهتری، عواقب و نتایج احساس کهتری و شرایط کلی درمان احساس کهتری با بیانی ساده مورد بحث قرار گرفته است و در فصل دوم از نظریه ادلر و نظریه پیاژه سخن گفته شده است. بزهکاری کودکان و نوجوانان، بیماریهای روانی، روانشناسی بالینی و روانشناسی از دیگر آثار ارزندهی آن استاد فرزانه میباشند.
دکتر محمود منصور در سال ۱۳۸۲ به عنوان چهره ماندگار عرصه روانشناسی معرفی شد.