دکتر حبیبی رضایی، در خصوص اهمیت این دستاورد اظهار داشت: در شرایط استرس اکسیداتیو، بسیاری از پروتئینها و پپتیدهای طبیعی با عملکردهای معلوم و بعضاً نامعلوم دارای درجات متفاوت تمایل به تشکیل تجمع آمیلوئیدی هستند. در نتیجه تشکیل تجمعات آمیلوئیدی، عملکرد طبیعی پروتئینها از بین رفته و بعضاً سمی میشوند. این شرایط به صورت وابسته به سن در بیماریهای وابسته به استرسهای اکسیداتیو مانند دیابت نوع ۲ (T۲DM)، آلزایمر (AD) و پارکینسون (PD) که امروزه شاهد روند فزونی آنها در جوامع از جمله کشورمان هستیم، مشاهده میشود.
بیشتر